Bir Eş Kazandığınızda Ne Kaybedersiniz?

Ya evlilik, pek çok kişinin inandığı ve olmasını istediği toplumsal bir iyilik değilse?

Bugün Amerika'da, evliliğin sosyal bir iyilik olduğuna, daha fazla insan evlenip evlendiğinde hayatımızın ve toplumlarımızın daha iyi olduğuna inanmak kolay. Elbette, geçtiğimiz birkaç nesil boyunca kurumda büyük değişiklikler oldu ve bu da ara sıra kültürel eleştirmenlerin şu soruyu sormasına yol açtı: Evlilik modası geçiyor mu? Ama az bunların insanlar gözükmek gerçekten meraklı cevap .

pfizer modern covid aşısına karşı

Daha sıklıkla soru, bir tür retorik el çabukluğu, aile değerlerini değiştirme konusunda ahlaki panik yaratmanın veya toplumun aşk için fazla alaycı olup olmadığı hakkında spekülasyon yapmanın bir yolu olarak işlev görür. Popüler kültürde, evliliğin bizi mutlu ettiği ve boşanmanın bizi yalnız bıraktığı ve hiç evlenmemenin temel bir aidiyet başarısızlığı olduğu duygusu hâlâ hüküm sürüyor.

Önerilen Kaynaklar

• Evlilik Teklifleri Aptalcadır

  carolina mutfak

• Yetişkinlikte Arkadaşlıklar Nasıl Değişir?

  Julie Beck

• Tatil Mavilerinin Tedavisi

  Arthur C. Brooks

Ancak evliliğin modasının geçmiş olup olmadığı konusundaki spekülasyonlar daha önemli bir soruyu gözden kaçırıyor: Evliliği bir kültürde en merkezi ilişki haline getirerek kaybedilen nedir?

Benim için bu, sosyal ve politik olduğu kadar kişisel bir soru. Partnerim Mark ve ben evlenmek isteyip istemediğimiz hakkında konuştuğumuzda, arkadaşlar ilişkimiz konusunda ciddi olup olmadığımıza karar vermeye çalıştığımızı varsayıyorlar. Ama ilişkim hakkında şüphelerimi dile getirmiyorum; Kurumun kendisinden şüphe duyuyorum.

Pew Araştırma Merkezi, evlilik genellikle başarılı bir yaşamda önemli bir adım olarak görülse de raporlar 18 yaş üstü Amerikalıların sadece yarısının evli olduğu. Bu aşağı yüzde 72 Bu değişimin bariz bir nedeni, ortalama olarak, insanların birkaç on yıl öncesine kıyasla, yaşamlarında çok daha geç evlenmeleridir. Amerika Birleşik Devletleri'nde ilk evlilik için medyan yaş Gül 2018'de tüm zamanların en yüksek seviyesine: Erkekler için 30, kadınlar için 28. Amerikalıların çoğu sonunda evlenmeyi beklerken, Hiç evlenmemiş yetişkinlerin yüzde 14'ü hiç evlenmeyi düşünmediklerini söylüyor , ve diğer yüzde 27 emin değil ikisinden biri evlilik onlar için . İnsanlar evliliğin sona ermesinden yakındıklarında, bunlar sıklıkla alıntı yaptıkları türden verilerdir. Evliliğin birkaç kuşak önce olduğu kadar popüler olmadığı doğru, ancak Amerikalılar hala diğer Batılı ülkelerin büyük çoğunluğundaki insanlardan daha fazla evleniyor ve diğer tüm ülkelerden daha fazla boşanıyor.

Evliliğin derin insani bağlantı ve aidiyet arzusuna en iyi cevap olduğu fikri inanılmaz derecede baştan çıkarıcıdır.

Kurumun hiçbir yere gitmediğine inanmak için iyi bir neden var. Sosyolog Andrew Cherlin'in belirttiği gibi, 2015 yılında Yüksek Mahkeme'nin eşcinsel evliliği yasallaştırma kararından sadece iki yıl sonra, birlikte yaşayan eşcinsel çiftlerin tam yüzde 61'i evlendi. Bu olağanüstü yüksek bir katılım oranıdır. Cherlin, bu çiftlerin bazılarının kendilerine yeni sağlanan yasal haklardan ve avantajlardan yararlanmak için evlenmiş olabileceklerine inanıyor, ancak çoğu evliliği başarılı birlikteliklerinin halka açık bir işareti olarak görüyor. Cherlin'in dediği gibi , bugün Amerika'da evlenmek hala hayatınızı yaşamanın en prestijli yolu.

Andrew Cherlin: Evlilik bir ödül oldu

Bu prestij, özellikle yeminlerin sizi insan olmanın varoluşsal yalnızlığından kurtarabileceği fikriyle birleştiğinde, kurum hakkında eleştirel düşünmeyi özellikle zorlaştırabilir. Arkadaşlarım evliliğin faydalarından bahsettiklerinde, genellikle soyut bir aidiyet ve güvenlik duygusuna işaret ederler: Evli olmak sadece farklı hissettiriyor.

Onun çoğunluk görüşüne göre Obergefell v. Hodge'lar , Adalet Anthony Kennedy şöyle yazdı: Evlilik, yalnız bir kişinin sadece orada kimseyi bulamamak için sesleneceği evrensel korkuya yanıt veriyor. Yoldaşlık umudu, anlayış ve her ikisi de yaşarken diğeriyle ilgilenecek birinin olacağına dair güvence sunar. Bu fikir -evliliğin derin insani bağlantı ve aidiyet arzusuna en iyi cevap olduğu fikri- inanılmaz derecede baştan çıkarıcıdır. Evlenmeyi düşündüğümde, onun düşüşünü hissedebiliyorum. Ancak araştırmalar, faydaları ne olursa olsun evliliğin de bir bedeli olduğunu gösteriyor.

Çehov olarak koymak , Yalnızlıktan korkuyorsan evlenme. Bir şeylerin peşinde olabilirdi. Boston College'dan sosyolog Natalia Sarkisyan ve Amherst'teki Massachusetts Üniversitesi'nden Naomi Gerstel, iki ulusal anketin gözden geçirilmesinde Evliliğin aslında diğer sosyal bağları zayıflattığını buldu. Bekar kalanlarla karşılaştırıldığında, evli insanların ebeveynleri ve kardeşleri ziyaret etme veya arama olasılığı daha düşüktür ve ev işleri ve ulaşım gibi konularda onlara duygusal destek veya pragmatik yardım sunmaya daha az eğilimlidir. Ayrıca arkadaşları ve komşularıyla takılma olasılıkları daha düşüktür.

Bekar insanlar, aksine, etraflarındaki sosyal dünyaya çok daha fazla bağlıdırlar. Ortalama olarak, kardeşlerine ve yaşlanan ebeveynlerine daha fazla bakım sağlarlar. Daha çok arkadaşları var. Komşularına yardım teklif etme ve karşılığında talep etme olasılıkları daha yüksektir. Bu, özellikle her zaman bekar olanlar için geçerlidir ve kız kurusu kedi hanımın efsanesini tamamen paramparça eder. Özellikle bekar kadınlar, evli kadınlardan daha fazla politik olarak meşguller - mitinglere katılıyorlar ve kendileri için önemli olan nedenler için bağış topluyorlar. (Bu eğilimler devam etmektedir, ancak daha önce evli olan bekar kişiler için daha zayıftır. Birlikte yaşayan çiftler verilerde yeterince temsil edilmemiş ve çalışmanın dışında tutulmuştur.)

Sarkisyan ve Gerstel, bu etkilerin bazılarının küçük çocuklara bakmanın talepleriyle açıklanıp açıklanamayacağını merak ettiler. Belki evli ebeveynlerin komşulara ve arkadaşlara sunacak fazladan zamanı veya enerjisi yoktur. Ancak verileri daha fazla incelediklerinde, evli ve çocuksuz olanların en çok izole edildiğini buldular. Araştırmacılar, bunun için olası bir açıklamanın, bu çiftlerin daha fazla zamana ve paraya sahip olma eğiliminde olduklarını ve dolayısıyla aile ve arkadaşlardan daha az yardıma ihtiyaç duymaları ve karşılığında bunu teklif etme olasılıklarının daha düşük olması olduğunu öne sürüyorlar. Başarılı evlilik hayatının özerkliği, eşleri topluluklarından koparabilir. Çocuk sahibi olmak, evliliğin tecrit edici etkilerini biraz yumuşatabilir, çünkü ana-babalar genellikle yardım için başkalarından yardım alırlar.

Sosyologlar, çoğunlukla, bu eğilimler yapısal farklılıklarla açıklanamazdı. evli ve bekar insanların hayatlarında. Irk grupları arasında ve araştırmacılar yaş ve sosyoekonomik durumu kontrol ettiğinde bile geçerlidir. Dolayısıyla, izole olan evli yaşamın koşulları değil, evliliğin kendisidir.

Sarkisyan ve Gerstel'in araştırmasıyla karşılaştığımda, veriler beni şaşırtmadı - ama kimsenin modern romantik bağlılığın izolasyonundan bahsetmediğine şaşırdım. Birlikte yaşayan ancak evli olmayan birçok çiftin, evlilikle ilgili maliyet ve faydaların en azından bir kısmını yaşaması muhtemeldir. Evli olsun ya da olmasın ciddi bir partnerle yaşamanın getirdiği beklentiler, sosyal izolasyon yaratan normları zorlayabilir. Mark daireme taşındıktan sonraki aylarda, ortak ev hayatımızın rahatlığının tadını çıkardım. Köpeği gezdirmeye ve market alışverişi yapmaya yardım edecek başka birinin olmasını sevdim. Her gece onunla yatmayı seviyordum.

Ama hayatıma baktığımda, nasıl daralmış göründüğüne şaşırdım. pek dışarı çıkmadım. İş çıkışı biraları için daha az davetiye aldım. Kendi ailem bile daha az sıklıkta arıyor gibiydi. Davetiyeler geldiğinde, ikimize de hitap ettiler. Henüz evlilikten bahsetmemiştik bile, ama görünüşe göre herkes birbirimize doğru adımımızın dostluktan ve topluluktan bir adım uzaklaşmayı gerektirdiği konusunda zımnen hemfikirdi. Evimizde mutluydum ama bu mutluluk beklemediğim bir yalnızlık duygusuyla ikizlendi.

Evlenmeyi düşündüğümde, bunun bizi daha da yalnızlaştıracağını düşündüm. Evlilik, birlikte yaşamanın sahip olmadığı sosyal ve kurumsal güce sahiptir; daha fazla prestij sağlar ve daha güçlü normlar belirler.

Sosyal yabancılaşma, Amerikan evlilik ideolojisine o kadar entegre edilmiştir ki, gözden kaçırmak kolaydır. Sarkisyan ve Gerstel işaret etmek Modern evliliğin kültürel bir kendi kendine yeterlilik varsayımıyla birlikte geldiği. Bu, ABD'deki genç yetişkinlerin, aileleri veya oda arkadaşları yerine yalnız yaşamayı göze alabilecek duruma gelene kadar evliliği nasıl erteleme eğiliminde olduklarını ve evli bir hayatın tam bir finansal bağımsızlık olması gerektiği varsayımında yansıtılıyor.

İzole olan evli yaşamın koşulları değil, evliliğin kendisidir.

Bu kendi kendine yeterlilik fikri, ait oldukları daha geniş topluluktan ziyade evlenen bireyleri vurgulama eğiliminde olan düğünlerin kendilerine de yansır. İnternet sitesinde TheKnot.com Sloganı Gününüze, yolunuza hoş geldiniz olan, düğün tarzınızı belirlemenize yardımcı olacak bir test çözebilirsiniz. Tamamen size ait bir düğün için her ayrıntının mükemmel bir şekilde rafine edilebilmesi için sayfalarca düğün bilgileri vardır. Kuşkusuz, bir düğünün ilgili kişilerin kimliklerini mükemmel bir şekilde ifade edebileceği fikrinde çekici bir şey var, ancak bu belirgin bir şekilde modern bir kavram.

kitabında Ya Hep Ya Hiç Evliliği psikolog Eli Finkel, son 200 yılda Amerikan evlilik beklentilerinin nasıl yavaş yavaş tırmandığını inceliyor. Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi . Sadece birkaç kuşak önce, ideal evlilik sevgi, işbirliği ve bir aileye ve topluluğa ait olma duygusuyla tanımlanıyordu. Finkel, günümüzün yeni evlilerinin tüm bunları istediğini savunuyor. ve prestij, özerklik, kişisel gelişim ve kendini ifade etme. Bir evliliğin, içindeki bireylerin kendilerinin en iyi versiyonları olmalarına yardımcı olması gerekir. Bu, bir zamanlar bütün bir topluluğun yerine getirmesini bekledikleri ihtiyaçları için Amerikalıların giderek daha fazla eşlerine yöneldiği anlamına geliyor.

Devamını oku: Düğün endüstrisi bonanza, tam ekranda

Amerikan evliliğinin monolitinin dışında düşünmenin bir yolu, onsuz bir dünya hayal etmektir. Amerikan evlilik ideolojisinin kendi kendine yeterliliğinde örtük olan, bakımın -sağlık hizmetlerinden finansal desteğe, kişisel gelişim ve kariyer koçluğuna kadar her şeyin- öncelikle bir kişiye düştüğü varsayımıdır. Eşiniz hasta olduğunuzda size çorba yapmalı ve hayalinizdeki işi okumak için okula döndüğünüzde kirayı karşılamalıdır.

yeterli yiyeceğe sahip olamama korkusu

kitabında Evlilik-Dönüşü , Andrew Cherlin evliliğe dayalı aileyi uzun bir ağaca eşdeğer olarak tanımlar: Bakım ve destek nesiller arasında geçer ve geçer, ancak insanlar daha nadiren yardım vermek veya kardeşlerinden, teyzelerinden, amcalarından veya kuzenlerinden yardım almak için ayrılırlar. Ve farklı cinsiyetteki ilişkilerde, özellikle çocuklar dahil olduğunda , bu bakımın işi orantısız olarak kadınlara düşüyor. Evlilik olmadan, bu bakım ve destek geniş aile, komşular ve arkadaşlardan oluşan ağlar arasında yeniden dağıtılabilir.

Bakım ağacının bu budamasına bakılmaksızın, evlilik lehindeki ana argümanlardan biri, hala çocuk yetiştirmek için en iyi ortamın olmasıdır. Ama Cherlin olarak tartışıyor Evlilik-Dönüşü , çocuklar için önemli olan sadece nasıl bir ailede yaşadıkları değil, o ailenin ne kadar istikrarlı olduğudur. Bu istikrar, iki ebeveynli bir aile şeklini alabilir veya Cherlin'in işaret ettiği gibi, örneğin Afro-Amerikan topluluklarında yaygın olan geniş aile yapıları olabilir. Boşanma ve yeniden evlenme ya da birlikte yaşama sıklığı göz önüne alındığında, evlilik birçok aile için yalnızca geçici bir istikrar sağlar. Çocuklar için önemli olan istikrar ise, o zaman evlilik değil istikrar birincil hedef olmalıdır.

Elbette bazıları, boşanma istatistiklerine bakılmaksızın, evliliğin ilişkiler için dengeleyici bir güç olduğunu, taahhüdün kendisinin çiftlerin birlikte kalmalarına yardımcı olabildiğini, aksi takdirde yapamayacaklarını iddia edebilir. Evliliklerin, birlikte yaşayan ilişkilere kıyasla ayrılıkla sonuçlanma olasılığının daha düşük olduğu doğrudur, ancak bunun nedeni, evli kişilerin, ilişkileri zaten daha bağlı olan, kendi kendini seçen bir grup olması olabilir. Pek çok insan, evlenmenin, beklemeseler bile, bağlılık duygularını derinleştirdiğini anekdot olarak bildiriyor.

Ancak diğer çalışmalar göstermiştir ki, taahhüt seviyesi ilişki tatmini için önemli olan veya taahhüdün verildiği yaş -bir çiftin medeni durumu değil. Bir başka sorun da, evlilik, boşanma ve birlikte yaşamayı çevreleyen sosyal normların son birkaç on yılda hızla değişmesidir, bu nedenle güvenilir bir boylamsal veri seti elde etmek zordur. Boşanmak kesinlikle zor olsa da, evli olmayan çiftlerin birlikte yaşaması öylece çekip gidecek gibi değil: Mark ve benim birlikte mülkümüz var ve bir gün çocukları olabilir; Kendi bağlılığımızın ötesinde, birlikte kalmak için pek çok teşvikimiz var ve boşanma olmasa bile hayatlarımızı çözmek zor olurdu.

Kariyerini bekar insanları incelemekle geçiren psikolog Bella DePaulo, evliliğin hayatının merkezine yerleştirilmesinin ciddi yansımaları olduğuna inandığını söylüyor. Hakim olan sorgulanmayan anlatı, iyi ve mutlu bir hayat yaşamanın tek bir yolu olduğunu savunduğunda, çok fazla insanın mutsuz olduğunu söylüyor. Boşanma ya da bekar yaşamla ilgili damgalama, sağlıksız bir evliliği sonlandırmayı ya da hiç evlenmemeyi seçmeyi zorlaştırabilir. DePaulo, insanların farklı bir hikayeye aç olduğunu düşünüyor. Evliliğe yapılan vurgunun, insanların genellikle diğer anlamlı ilişkileri gözden kaçırması anlamına geldiğini savunuyor: derin dostluklar, oda arkadaşları, seçilmiş aileler ve daha geniş akraba ağları. Bu ilişkiler genellikle önemli yakınlık ve destek kaynaklarıdır.

1991 tarihli kitabında Seçtiğimiz Aileler , antropolog Kath Weston, queer topluluklarda bu tür seçilmiş ailelerin öne çıkması hakkında yazdı. Akrabalığın yasal veya biyolojik tanımlarıyla şekillenmeyen bu ilişkiler, özellikle AIDS krizi sırasında queer yaşamlarında merkezi bir rol oynadı. Daha da önemlisi, Weston'ın görüştüğü kişiler, yalnızca yasal evliliğe erişimleri engellendiği için değil, aynı zamanda birçoğunun menşe aileleri tarafından reddedildiği için alternatif aile kurma biçimlerine yöneldi. Yine de LGBTQ+ topluluğu, evlilik kurumunun sınırlarının ötesinde bir yakınlık ve bakım modeli sağlamaya devam ediyor.

Aşk hayatın iliğidir ve yine de insanlar çoğu zaman onu evliliğin ve çekirdek ailenin belirlediği dar kanallara sokmaya çalışırlar.

Eşcinsel evliliğin yasallaştırılmasının gelecek nesillerde queer topluluklarını nasıl etkileyeceğini söylemek için henüz çok erken. Notre Dame Üniversitesi'nden sosyolog Abigail Ocobock, queer çiftlerin, uzun bir toplumsal güven geçmişi sayesinde evliliğin tecrit edici etkilerine karşı daha dirençli olabileceğine inanıyor. Ama bilimsel antolojinin baş editörü Michael Yarbrough gibi Queer Aileler ve İlişkiler: Evlilik Sonrası Eşitlik , bir röportajda, evliliğin hem evli hem de bekar queer insanların daha fazla dahil olmalarına yardımcı olduğunu söyledi, ancak bazı kanıtlar, insanların LGBTQ topluluk yaşamına katılımını azalttığını gösteriyor. Yarbrough'un yardımcı editörü Angela Jones, evliliğin en marjinalleştirilmiş queer ve trans insanları desteklemekte başarısız olduğuna inanıyor. Bir e-posta röportajında, şunları yazdı: Ailelerimizde ve topluluklarımızda nasıl şekillendiğimizde, yaşadığımızda ve neşe bulduğumuzda radikal değişikliklere neden olacak homonormatif evlilik değil, queer özgürlüğüdür.

Aşk hayatın iliğidir ve yine de insanlar çoğu zaman onu evliliğin ve çekirdek ailenin belirlediği dar kanallara sokmaya çalışırlar. Ve bu düzen kültürel bir norm olarak görülse de, Gerçekte, çoğu Amerikalının hayatlarını yaşama şekli bu değil. . İki ebeveynli artı çocuklu aile, ABD'deki hanelerin yalnızca yüzde 20'sini temsil ediyor; çocuksuz çiftler (hem evli hem de bekar) yüzde 25'tir. Ancak milyonlarca Amerikalı yalnız, diğer evli olmayan yetişkinlerle veya çocuklu bekar ebeveynler olarak yaşıyor. Şu anda evliliği kutlamaya ve desteklemeye adanmış aynı enerjiyle tüm yakın ilişkileri destekleyen bir kültürde yaşasalar ne olacağını düşünmeye değer.

Devamını oku: Amerika'da evlilik nasıl kurtarılır

Hükümetler, hastaneler, sigorta şirketleri ve okullar evliliğin (ve ardından çekirdek ailenin) birincil bakım birimi olduğunu varsaymaktadır. Ama elbette aşk -ve gerektirdiği özen- bundan çok daha kapsamlı ve hantaldır. Ya kız kardeşin ve oğluyla sağlık yardımlarını paylaşabilseydin? Ya da ameliyat olan yakın bir arkadaşınızla birlikte olmak için ücretli izin almak mı? Salgın yalnızlık oranlarına sahip bir ülkede, neyin anlamlı aşk olarak sayıldığına dair anlayışımızı genişletmek ve her türlü ilişkileri kabul etmek ve desteklemek çok büyük faydalar sağlayabilir. Ayrı ayrı evlilik kurumunu desteklemek için harcanan enerji, bunun yerine hangi biçimde olursa olsun aile istikrarını desteklemek için harcanabilir.

saçlarım neden dökülüyor

Mark ve ben evlenmek isteyip istemediğimiz hakkında konuştuğumuzda, asıl sorduğumuz şey aile ve toplum anlayışımızı nasıl tanımlamak istediğimizdir. Bakımın hayatımızdaki yeri nedir? Kime sunuyoruz ve nereden buluyoruz? Evlenmemeyi seçmenin bizi yalnızlıktan kurtaracağını düşünmüyorum ama aşkın neye benzediğine dair algımızı genişletmenin faydalı olacağını düşünüyorum. En azından şimdilik evlenmemeye karar verdik. Umarım bu, birbirimize döndüğümüz kadar etrafımızdaki insanlara da dönmemiz için bir hatırlatma olabilir.